гага́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гага́рка |
гага́ркі |
| Р. |
гага́ркі |
гага́рак |
| Д. |
гага́рцы |
гага́ркам |
| В. |
гага́рку |
гага́рак |
| Т. |
гага́ркай
гага́ркаю |
гага́ркамі |
| М. |
гага́рцы |
гага́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
гага́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
Паўночная марская птушка велічынёй з невялікую качку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гага́рка ж., зоол. гага́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гага́рка зоол. гага́рка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гага́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Паўночная марская птушка велічынёй з невялікую качку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЯСКРЫ́ЛАЯ ГАГА́РКА
(Piguinus impennis),
нелятаючая птушка сям. чысцікавых. Жыла на ўзбярэжжах Атлантычнага ак. Еўропы і Паўн. Амерыкі. На Атл. узбярэжжы ЗША даходзіла да Фларыды, у Еўропе — да прыбярэжных раёнаў Францыі і Паўд. Іспаніі; у ледавіковы перыяд жыла і на Пд Італіі. Апошняя пара бяскрылай гагаркі і іх яйцо знішчаны ў 1844 на в-ве Элдзі-Року каля паўд. ўзбярэжжа Ісландыі. Захаваліся шкуркі, шкілеты, тушкі і яйцы.
Даўж. да 75 см, маса да 5 кг. Падобная да пінгвіна. Афарбоўка цела зверху чорная, знізу белая. Наперадзе вачэй 2 вял. белыя плямы. Крылы недаразвітыя, дзюба шчыльная, вострая. Кармілася рыбай, несла 1 яйцо. Мела першагатунковы тлушч пад скурай, таму знішчана.
т. 3, с. 417
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
auk [ɔ:k] n. zool. гага́рка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)