Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
гага́ра, -ы, мн. -ы, -га́р, ж.
Вялікая паўночная вадаплаўная птушка з густым пер’ем.
|| прым.гага́равы, -ая, -ае ігагары́ны, -ая, -ае.
Атрад гагаравых (наз.). Гагарынае пер’е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гага́раж., зоол.гага́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гага́разоол.гага́ра, -ры ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гага́ра, ‑ы, ж.
Вялікая паўночная вадаплаўная птушка з густым пер’ем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гага́раж (птушка) Táucher m -s, -;
паля́рная гага́раÉistaucher m;
марска́я гага́ра Séetaucher m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
loon
[lu:n]
n.
гага́раf. (пту́шка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
auk
[ɔk]
n.
гага́раf. (марска́я аркты́чная пту́шка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ГАГАРАПАДО́БНЫЯ
(Gaviiformes),
атрад вадаплаўных птушак. 1 сям., 1 род, 5 відаў. Пашыраны на Пн Еўразіі і Паўн. Амерыкі. Пераважна марскія птушкі, на прэсных вадаёмах трапляюцца ў перыяд размнажэння і на пралётах. На Беларусі 3 віды: гагара палярная (Gavia immer) — вельмі рэдкі залётны від; гагара чырвонаваллёвая (Gavia stellata) — рэдкі пралётны від; гагара чорнаваллёвая (Gavia arctica) — рэдкі гнездавальны від, занесены ў Чырв. кнігу.
Цела прадаўгаватае, даўж. 66—95 см, маса 1—6,4 кг. Спіна чорная з белымі стракацінамі, бруха белае. Крылы вузкія, завостраныя, хвост кароткі, дзюба прамая, вострая і моцная. Тры пальцы злучаны плавальнымі перапонкамі. Добра плаваюць і ныраюць, па сушы перамяшчаюцца паўзком; узлятаюць толькі з вады. Кормяцца рыбай і воднымі беспазваночнымі. Гнёзды будуюць каля вады, нясуць 1—3 (звычайна 2) яйцы. Шкуркі гагарападобных выкарыстоўваюцца як «птушынае футра».