віхля́вы, -ая, -ае (разм.).

Які хістаецца з боку ў бок у час руху.

Віхлявая паходка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віхля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віхля́вы віхля́вая віхля́вае віхля́выя
Р. віхля́вага віхля́вай
віхля́вае		 віхля́вага віхля́вых
Д. віхля́ваму віхля́вай віхля́ваму віхля́вым
В. віхля́вы (неадуш.)
віхля́вага (адуш.)		 віхля́вую віхля́вае віхля́выя (неадуш.)
віхля́вых (адуш.)
Т. віхля́вым віхля́вай
віхля́ваю		 віхля́вым віхля́вымі
М. віхля́вым віхля́вай віхля́вым віхля́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

віхля́вы разг. вихля́вый, вихля́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віхля́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які хістаецца з боку ў бок у часе руху. Віхлявая паходка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)