віта́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віта́льня вітальні
Р. вітальні вітальняў
Д. вітальні вітальням
В. вітальню вітальні
Т. вітальняй
вітальняю		 вітальнямі
М. вітальні вітальнях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

foyer [ˈfɔɪeɪ] n.

1. фае́; вестыбю́ль

2. AmE пярэ́дні пако́й, прыхо́жая, віта́льня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vestibule [ˈvestɪbju:l] n.

1. fml вестыбю́ль; пярэ́дні пако́й; віта́льня

2. AmE та́мбур з кры́тым перахо́дам (вагонны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прихо́жая ж., сущ. пярэ́дняя, -няй ж.; пярэ́дні пако́й; перадпако́й, -ко́я м.; віта́льня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przedpokój, ~oju

przedpok|ój

м. пярэдні пакой; перадпакой, вітальня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вітаўё ’жыллё, месцазнаходжанне’ (Грыг.). Ад віта́ць з суф. ‑аўё, які ў бел. мове зрэдку ўжываецца пры ўтварэнні дэрыватаў з абазначэннем месца. Параўн. таксама рус. наўг. вита́льня ’багадзельня, прытулак для ўбогіх, падарожжаў’, укр. (стар.) вітальня ’гасцініца’ і ст.-бел. вітальніца ’пакой, святліца, у якой прымаюць гасцей’ (Крывіч, 12, 1926, 108 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)