віскля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віскля́вы віскля́вая віскля́вае віскля́выя
Р. віскля́вага віскля́вай
віскля́вае		 віскля́вага віскля́вых
Д. віскля́ваму віскля́вай віскля́ваму віскля́вым
В. віскля́вы (неадуш.)
віскля́вага (адуш.)		 віскля́вую віскля́вае віскля́выя (неадуш.)
віскля́вых (адуш.)
Т. віскля́вым віскля́вай
віскля́ваю		 віскля́вым віскля́вымі
М. віскля́вым віскля́вай віскля́вым віскля́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вісклявы ’віскатлівы’ (відавочна, гом., КТС: І. Шамякін, М. Ракітны, І. Навуменка). Утворана ад віск (гл.) і суф. ‑ляв‑ы (як пісклявы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)