ві́скаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ві́скаю |
ві́скаем |
| 2-я ас. |
ві́скаеш |
ві́скаеце |
| 3-я ас. |
ві́скае |
ві́скаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ві́скаў |
ві́скалі |
| ж. |
ві́скала |
| н. |
ві́скала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ві́скай |
ві́скайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ві́скаючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ві́скаць несов., см. вішча́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Віскаць ’пранізліва вішчаць’ (КТС). Утворана ад віск (гл.) і суф. ‑аць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Віскатня́ ’віск парасят’; ’дзіцячы плач’ (Нас.). Утворана ад шматкратнага дзеяслова віскаць (гл.) і суф. ‑атн‑я.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)