вінаро́бчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вінаро́бчы |
вінаро́бчая |
вінаро́бчае |
вінаро́бчыя |
| Р. |
вінаро́бчага |
вінаро́бчай
вінаро́бчае |
вінаро́бчага |
вінаро́бчых |
| Д. |
вінаро́бчаму |
вінаро́бчай |
вінаро́бчаму |
вінаро́бчым |
| В. |
вінаро́бчы (неадуш.)
вінаро́бчага (адуш.) |
вінаро́бчую |
вінаро́бчае |
вінаро́бчыя (неадуш.)
вінаро́бчых (адуш.) |
| Т. |
вінаро́бчым |
вінаро́бчай
вінаро́бчаю |
вінаро́бчым |
вінаро́бчымі |
| М. |
вінаро́бчым |
вінаро́бчай |
вінаро́бчым |
вінаро́бчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вінаро́бчы, см. вінаро́бны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вінаро́бчы, ‑ая, ‑ае.
Які вырабляе віно. Вінаробчы завод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вінаро́бства, -а, н.
Выраб віна з вінаграду ці іншых ягад і пладоў.
|| прым. вінаро́бны, -ая, -ае і вінаро́бчы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Вінаро́б ’вытворца віна’ (КТС, БРС). Утворана, паводле калькі, з рус. винодел пры наяўнасці ўкр. винороб ’тс’. Сюды ж вінаробны, вінаробчы, вінаробства (КТС, БРС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)