вілю́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вілю́йскі |
вілю́йская |
вілю́йскае |
вілю́йскія |
| Р. |
вілю́йскага |
вілю́йскай вілю́йскае |
вілю́йскага |
вілю́йскіх |
| Д. |
вілю́йскаму |
вілю́йскай |
вілю́йскаму |
вілю́йскім |
| В. |
вілю́йскі (неадуш.) вілю́йскага (адуш.) |
вілю́йскую |
вілю́йскае |
вілю́йскія (неадуш.) вілю́йскіх (адуш.) |
| Т. |
вілю́йскім |
вілю́йскай вілю́йскаю |
вілю́йскім |
вілю́йскімі |
| М. |
вілю́йскім |
вілю́йскай |
вілю́йскім |
вілю́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ДАРО́ШКА Пятро Ануфрыевіч
(24.12.1910, с. Тупічаў Чарнігаўскай вобл., Украіна),
украінскі пісьменнік. Скончыў Харкаўскі ун-т (1933). Друкуецца з 1928. У зб-ках вершаў «Перад навальніцай» (1935), «Жывыя крыніцы» (1960), «След» (1971) і інш. арганічна спалучаны публіцыстычны пафас і мяккі лірызм, паэтызуюцца краса роднай зямлі і чысціня пачуццяў. У аповесці «Лясная Гута» (1964), рамане «Не паўтары маю долю» (1968) вострыя маральна-этычныя праблемы. Аўтар паэм-прысвячэнняў М.Чарнышэўскаму «Вілюйскі вязень» (1955) і Т.Шаўчэнку «Спалох уначы» (1965), кніг твораў для дзяцей, зб. апавяданняў і ўспамінаў «Ад зары да зары» (1987). Пераклаў на ўкр. мову творы П.Броўкі, Я.Коласа, Я.Купалы, П.Панчанкі. На бел. мову яго творы пераклалі М.Аўрамчык, М.Гамолка, К.Кірэенка.
Тв.:
Вибрані твори. Т. 1—2. Київ, 1980;
Бел. пер. — у кн.: Украінская савецкая паэзія. Мн., 1975. Т. 1.
В.А.Чабаненка.
т. 6, с. 58
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)