Ві́льча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́льча
Р. Ві́льчы
Д. Ві́льчы
В. Ві́льчу
Т. Ві́льчай
Ві́льчаю
М. Ві́льчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вільча (в., Жыткавіцкі р-н) 4/449 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВІЛЬЧА́НКА, Вільча,

Дзягцярка, рака ў Магілёўскім р-не, левы прыток Дняпра. Даўж. 22 км. Пл. вадазбору 158 км². Пачынаецца каля в. Палетнікі, цячэ па Цэнтральнабярэзінскай раўніне. Ад вусця 1,8 км рэчышча каналізаванае, на рацэ сажалкі каля вёсак Навасёлкі і Вільчыцы.

т. 4, с. 177

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)