ві́льнюскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́льнюскі ві́льнюская ві́льнюскае ві́льнюскія
Р. ві́льнюскага ві́льнюскай
ві́льнюскае		 ві́льнюскага ві́льнюскіх
Д. ві́льнюскаму ві́льнюскай ві́льнюскаму ві́льнюскім
В. ві́льнюскі (неадуш.)
ві́льнюскага (адуш.)		 ві́льнюскую ві́льнюскае ві́льнюскія (неадуш.)
ві́льнюскіх (адуш.)
Т. ві́льнюскім ві́льнюскай
ві́льнюскаю		 ві́льнюскім ві́льнюскімі
М. ві́льнюскім ві́льнюскай ві́льнюскім ві́льнюскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вільнюскі універсітэт 3/83, 84, 85, 89—90, 214; 6/404

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВІ́ЛЬНЮСКІ УНІВЕРСІТЭ́Т,

гл. Віленскі універсітэт.

т. 4, с. 176

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ви́льнюсский ві́льнюскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Галоўная Віленская школа, гл. Вільнюскі універсітэт

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Галоўная школа Вялікага княства Літоўскага, гл. Вільнюскі універсітэт

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вілейская акадэмія 3/85, 89, 214, гл. Вільнюскі універсітэт

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Віленскі універсітэт 3/63, 84, 85; 5/310; 7/120, гл. Вільнюскі універсітэт

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БУДРА́ЙЦІС (udraitis) Юозас

(н. 6.10.1940, г. Ліпінай, Літва),

літоўскі акцёр. Нар. арт. Літвы (1982). Скончыў Вільнюскі ун-т (1977), Вышэйшыя кінарэжысёрскія курсы ў Маскве (1979).

З 1979 у Каўнаскім драм. т-ры. Сярод роляў: Сольнес («Будаўнік Сольнес» Г.Ібсена), Шарунас («Шарунас» В.Крэве), Герэя («Калігула» А.Камю). З 1965 здымаецца ў кіно: «Ніхто не хацеў паміраць», «Шчыт і меч», «Чэрвень, пачатак лета», «Рудабельская рэспубліка», «Гэта салодкае слова — свабода», «Блакада», «Багач, бядняк», «Споведзь яго жонкі» і інш. Створаныя ім характары адметныя натуральнасцю, стрыманасцю, псіхал. глыбінёй.

т. 3, с. 315

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ЛАЗУТКА́ (Lazutka) Станісловас

(н. 7.5.1923, в. Байсогала Венгераўскага р-на Новасібірскай вобл., Расія),

літоўскі гісторык. Д-р гіст. н. (1974), праф. (1976). Засл. дз. культ. Літвы (1979). Скончыў Вільнюскі ун-т (1950), Акадэмію грамадскіх навук пры ЦК КПСС (1958). З 1948 у Вільнюскім ун-це (у 1959—76 прарэктар). Даследаваў падзеі 1859—64 у Літве, гісторыю Віленскага ун-та і інш. У 1968—92 кіраўнік групы Вільнюскага ун-та па вывучэнні і выданні Статутаў і Метрыкі ВКЛ; адзін з выдаўцоў сучасных акад. выданняў Статута ВКЛ 1529 і Метрыкі ВКЛ. Рэсп. прэмія Літвы 1979, 1995.

М.Ф.Спірыдонаў.

т. 9, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)