Віле́йка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Віле́йка
Р. Віле́йкі
Д. Віле́йцы
В. Віле́йку
Т. Віле́йкай
Віле́йкаю
М. Віле́йцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Віле́йка ж., г. Виле́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вілейка (р., бас. Віліі) 3/86

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вілейка (в., Докшыцкі р-н) 6/213

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вілейка (в., Чавускі р-н) 1/142

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВІЛЕ́ЙКА,

рака, гл. Вільня.

т. 4, с. 158

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Вілейка (р., бас. Расты) 3//7; 9/125

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВІЛЕ́ЙКА, Вілле,

рака ў Чавускім р-не Магілёўскай вобл., левы прыток р. Раста (бас. Дняпра). Даўж. 30 км. Пл. вадазбору 147 км². Пачынаецца за 1,6 км на ПнЗ ад в. Вілейка. Асн. прытокі: Месенка і ручай Галавенчыцы. Цячэ па Аршанска-Магілёўскай раўніне. У вярхоўі каналізаваная на працягу 13,5 км.

т. 4, с. 158

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Віле́йка ж. Viléjka i Wiléjka n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вілейка (г.) 1/211 (к.), 517, 570; 3/77—78, 80 (к.), 470, 557, 559; 4/278, 533; 5/321; 6/559, 560 (к.); 7/227, 229, 395 (к.), 597; 11/41, 158, 366, 575

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)