візі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. візі́т візі́ты
Р. візі́ту візі́таў
Д. візі́ту візі́там
В. візі́т візі́ты
Т. візі́там візі́тамі
М. візі́це візі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

візі́т, -у, М -зі́це, мн. -ы, -аў, м.

Наведванне каго-н., пераважна афіцыйнае.

Зрабіць в.

Прыбыць з візітам.

В. урача.

|| прым. візі́тны, -ая, -ае.

Візітная картка.

В. касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

візі́т, -ту м. визи́т;

зрабі́ць в. — нанести́ визи́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

візі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

1. Кароткатэрміновае, пераважна афіцыйнае, наведванне каго‑н. Зрабіць візіт. □ Антон Леванюк захварэў. Ларыса збіралася адведаць яго, але не адважвалася, не знаходзіла трапнага поваду для візіту. Стаховіч.

2. Наведванне хворага ўрачом.

[Фр. visite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІЗІ́Т

(франц. visite),

кароткатэрміновае, пераважна афіцыйнае, наведванне краіны (напр., афіцыйнай дэлегацыяй ці асобай) або каго-небудзь (напр., хворага ўрачом).

т. 4, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

візі́т Besúch m -s, -e; Visíte [vi-] f -, -n;

візі́т ве́тлівасці Höflichkeitsbesuch m;

прыйсці́ з візі́там, нане́сці візі́т éinen Besúch máchen [ábstatten];

адда́ць візі́т éinen Gégenbesuch máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

візі́т

(фр. visite)

наведванне, пераважна афіцыйнае або ўрачэбнае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Візі́т ’наведванне’ (БРС, КТС), ст.-бел. визытъ, визит ’наведванне’; ’дакумент аб выніках праверкі’ (1521 г.) запазычана (Булыка, Запазыч., 63) з польск. wizyta < франц. vizite; гэтаму пярэчыць Крукоўскі (Уплыў, 76). Магчыма і непасрэднае запазычанне з франц. visite.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

візі́т

(фр. visite)

наведванне, пераважна афіцыйнае або ўрачэбнае (напр. в. ветлівасці, нанесці в.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

визи́т візі́т, -ту м.;

нанести́ визи́т зрабі́ць візі́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)