ві́дзаўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ві́дзаўскі |
ві́дзаўская |
ві́дзаўскае |
ві́дзаўскія |
| Р. |
ві́дзаўскага |
ві́дзаўскай
ві́дзаўскае |
ві́дзаўскага |
ві́дзаўскіх |
| Д. |
ві́дзаўскаму |
ві́дзаўскай |
ві́дзаўскаму |
ві́дзаўскім |
| В. |
ві́дзаўскі (неадуш.)
ві́дзаўскага (адуш.) |
ві́дзаўскую |
ві́дзаўскае |
ві́дзаўскія (неадуш.)
ві́дзаўскіх (адуш.) |
| Т. |
ві́дзаўскім |
ві́дзаўскай
ві́дзаўскаю |
ві́дзаўскім |
ві́дзаўскімі |
| М. |
ві́дзаўскім |
ві́дзаўскай |
ві́дзаўскім |
ві́дзаўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ВІ́ДЗАЎСКІ ТРО́ІЦКІ КАСЦЁЛ,
помнік архітэктуры неаготыкі. Пабудаваны ў 1914 з чырвонай цэглы ў г.п. Відзы (Браслаўскі р-н Віцебскай вобл.). Мураваны 3-нефавы храм з трансептам і гранёнай апсідай, абапал якой 2 сакрысціі. Сцены звонку ўмацаваны контрфорсамі, вокны спічастыя. Двухвежавы гал. фасад з трохвугольным франтонам завершаны высокімі зубцамі. Такія ж франтоны ўпрыгожваюць тарцы трансептаў. Гал. ўваход вылучае перспектыўны партал з вімпергам і круглым акном-ружай над ім. Вежы на гал. фасадзе (выш. 59 м) завершаны вострымі 8-граннымі шатрамі і значна ўзвышаюцца над астатнімі аб’ёмамі. У інтэр’еры калоны і пілястры складанага профілю пераходзяць у высокія падпружныя спічастыя аркі скляпенняў.
т. 4, с. 141
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)