вясля́р, весляра́, мн. весляры́, весляро́ў, м.

Той, хто вяслуе.

Натрэніраваны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясля́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вясля́р весляры́
Р. весляра́ весляро́ў
Д. весляру́ весляра́м
В. весляра́ весляро́ў
Т. весляро́м весляра́мі
М. весляру́ весляра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вясля́р (род. весляра́) м. гребе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясля́р, весляра, м.

Той, хто вяслуе. Славік, не дужа натрэніраваны вясляр, хутка адчуў, як нялёгка веславаць супраць, здаецца, непрыкметнай, а ў сапраўднасці даволі моцнай плыні ракі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясля́р м Rúderer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гандалье́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вясляр на гандоле (у 1 знач.).

Песня гандальера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rower [ˈrəʊə] n. вясля́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oarsman [ˈɔ:zmən] n. (pl. -men) вясля́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

подвесе́льник спец. вясля́р, род. весляра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гандалье́р, ‑а, м.

Вясляр на гандоле (у 1 знач.).

[Іт. gondoliere.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)