вярзці́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зе́цца; вёрзся, вярзла́ся, -ло́ся; незак. (разм.).

Бязладна ўзнікаць, здавацца ва ўяўленні; блюзніцца.

|| зак. прывярзці́ся, -зе́цца і звярзці́ся, -зе́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вярзці́ся

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вярзе́цца вярзу́цца
Прошлы час
м. вё́рзся вярзлі́ся
ж. вярзла́ся
н. вярзло́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вярзці́ся несов., разг. мере́щиться, чу́диться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярзці́ся разм. schéinen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вярзці́ся і ве́рзціся, ‑зецца; пр. вёрзся, вярзлася, ‑лося; незак.

Разм. Бязладна ўзнікаць, здавацца ва ўяўленні; блюзніцца. — Сяджу я ды думаю... А што думаю, дык і сам добра не разбяру — вось вярзецца нешта. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звярзці́ся гл. вярзціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывярзці́ся гл. вярзціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́рзціся,

гл. вярзціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаўпці́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пе́цца; незак. (разм.).

Не выходзіць з галавы; вярзціся.

Не спаў, усю ноч нешта чаўплося.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вярзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вярзці, вярзціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)