вянча́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вянча́ны вянча́ная вянча́нае вянча́ныя
Р. вянча́нага вянча́най
вянча́нае		 вянча́нага вянча́ных
Д. вянча́наму вянча́най вянча́наму вянча́ным
В. вянча́ны (неадуш.)
вянча́нага (адуш.)		 вянча́ную вянча́нае вянча́ныя (неадуш.)
вянча́ных (адуш.)
Т. вянча́ным вянча́най
вянча́наю		 вянча́ным вянча́нымі
М. вянча́ным вянча́най вянча́ным вянча́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вянча́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вянча́ны вянча́ная вянча́нае вянча́ныя
Р. вянча́нага вянча́най
вянча́нае		 вянча́нага вянча́ных
Д. вянча́наму вянча́най вянча́наму вянча́ным
В. вянча́ны (неадуш.)
вянча́нага (адуш.)		 вянча́ную вянча́нае вянча́ныя (неадуш.)
вянча́ных (адуш.)
Т. вянча́ным вянча́най
вянча́наю		 вянча́ным вянча́нымі
М. вянча́ным вянча́най вянча́ным вянча́ных

Кароткая форма: вянча́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вянча́ны, см. ве́нчаны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вянча́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вянчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́нчанный ве́нчаны, вянча́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каранава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад каранаваць.

2. у знач. прым. Надзелены манархічнай уладай; вянчаны на царства. Каранаваны кароль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)