вянгля́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вянгля́рня вянгля́рні
Р. вянгля́рні вянгля́рняў
вянгля́рань
Д. вянгля́рні вянгля́рням
В. вянгля́рню вянгля́рні
Т. вянгля́рняй
вянгля́рняю		 вянгля́рнямі
М. вянгля́рні вянгля́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вянгля́рня ж., см. вяндля́рня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вянгля́рня, ‑і, ж.

Тое, што і вяндлярня. Ён [Селівон Чабярук] збіў з дошак на агародзе вянглярню і пачаў купляць у сваіх людзей ды ў суседніх вёсках свіней на забой. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вянгля́рня (Шат.). З польск. wędlarnia (Шат.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вянгля́рня Прадпрыемства для вэнджання мяса, рыбы (БРС). Тое ж вяндля́рня (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

копти́льня вяндля́рня, -ні ж., вянгля́рня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)