вя́зкі, -ая, -ае.

1. Цягучы, клейкі.

Вязкае рэчыва.

2. Ліпкі, які засмоктвае, гразкі.

Вязкае балота.

|| наз. вя́зкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вя́зкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вя́зкі
Р. Вя́зак
Вя́зкаў
Д. Вя́зкам
В. Вя́зкі
Т. Вя́зкамі
М. Вя́зках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вя́зкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вя́зкі вя́зкая вя́зкае вя́зкія
Р. вя́зкага вя́зкай
вя́зкае		 вя́зкага вя́зкіх
Д. вя́зкаму вя́зкай вя́зкаму вя́зкім
В. вя́зкі (неадуш.)
вя́зкага (адуш.)		 вя́зкую вя́зкае вя́зкія (неадуш.)
вя́зкіх (адуш.)
Т. вя́зкім вя́зкай
вя́зкаю		 вя́зкім вя́зкімі
М. вя́зкім вя́зкай вя́зкім вя́зкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вя́зкі вя́зкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́зкі, ‑ая, ‑ае.

Клейкі, ліпкі, цягучы. Вязкі грунт. Вязкае масла. □ Пачынаецца нізіна. Зямля стала вязкай, усюды купіны, .. шмат вываратняў. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́зкі zäh; díckflüssig; zä́hflüssig; klébrig (ліпкі); schlámmig (ціністы); súmpfig (багністы); тэх viskós [vıs-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пру́гка-вя́зкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пру́гка-вя́зкі пру́гка-вя́зкая пру́гка-вя́зкае пру́гка-вя́зкія
Р. пру́гка-вя́зкага пру́гка-вя́зкай
пру́гка-вя́зкае		 пру́гка-вя́зкага пру́гка-вя́зкіх
Д. пру́гка-вя́зкаму пру́гка-вя́зкай пру́гка-вя́зкаму пру́гка-вя́зкім
В. пру́гка-вя́зкі (неадуш.)
пру́гка-вя́зкага (адуш.)		 пру́гка-вя́зкую пру́гка-вя́зкае пру́гка-вя́зкія (неадуш.)
пру́гка-вя́зкіх (адуш.)
Т. пру́гка-вя́зкім пру́гка-вя́зкай
пру́гка-вя́зкаю		 пру́гка-вя́зкім пру́гка-вя́зкімі
М. пру́гка-вя́зкім пру́гка-вя́зкай пру́гка-вя́зкім пру́гка-вя́зкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вя́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вя́зка вя́зкі
Р. вя́зкі вя́зак
Д. вя́зцы вя́зкам
В. вя́зку вя́зкі
Т. вя́зкай
вя́зкаю		 вя́зкамі
М. вя́зцы вя́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гле́йкі, -ая, -ае.

Вязкі, ліпкі.

Глейкая гліна.

|| наз. гле́йкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глей, -ю, м.

Вязкі асадак з мінеральных або арганічных рэчываў на дне вадаёмаў.

|| прым. гле́евы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)