ВЯЗА́ЛЬНАЯ МАШЫ́НА,

гл. Трыкатажная машына.

т. 4, с. 339

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вяза́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для вязання.

Вязальная машына.

Вязальныя пруткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пруто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. прут.

2. Вязальная спіца.

|| прым. прутко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяза́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вязання. Вязальныя пруткі. Вязальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

knitter [ˈnɪtə] n.

1. вяза́льшчык; вяза́льшчыца

2. вяза́льная машы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пруто́к, ‑тка, м.

1. Памянш. да прут.

2. Вязальная ігла (доўгая і не вострая). Спрытна перабіраючы пруткамі, .. [цётка Мар’я] вязала рукавіцу. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяза́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяза́льны вяза́льная вяза́льнае вяза́льныя
Р. вяза́льнага вяза́льнай
вяза́льнае
вяза́льнага вяза́льных
Д. вяза́льнаму вяза́льнай вяза́льнаму вяза́льным
В. вяза́льны (неадуш.)
вяза́льнага (адуш.)
вяза́льную вяза́льнае вяза́льныя (неадуш.)
вяза́льных (адуш.)
Т. вяза́льным вяза́льнай
вяза́льнаю
вяза́льным вяза́льнымі
М. вяза́льным вяза́льнай вяза́льным вяза́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спі́ца ж., в разн. знач. спи́ца;

уста́віць ~цу ў ко́ла — вста́вить спи́цу в колесо́;

вяза́льная с.вяза́льная спи́ца;

апо́шняя с. ў калясні́цы — после́дняя спи́ца в колесни́це

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыката́жна-вяза́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыката́жна-вяза́льны трыката́жна-вяза́льная трыката́жна-вяза́льнае трыката́жна-вяза́льныя
Р. трыката́жна-вяза́льнага трыката́жна-вяза́льнай
трыката́жна-вяза́льнае
трыката́жна-вяза́льнага трыката́жна-вяза́льных
Д. трыката́жна-вяза́льнаму трыката́жна-вяза́льнай трыката́жна-вяза́льнаму трыката́жна-вяза́льным
В. трыката́жна-вяза́льны (неадуш.)
трыката́жна-вяза́льнага (адуш.)
трыката́жна-вяза́льную трыката́жна-вяза́льнае трыката́жна-вяза́льныя (неадуш.)
трыката́жна-вяза́льных (адуш.)
Т. трыката́жна-вяза́льным трыката́жна-вяза́льнай
трыката́жна-вяза́льнаю
трыката́жна-вяза́льным трыката́жна-вяза́льнымі
М. трыката́жна-вяза́льным трыката́жна-вяза́льнай трыката́жна-вяза́льным трыката́жна-вяза́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

машы́на, -ы, мн. -ы, -шы́н, ж.

1. Механізм або сукупнасць механізмаў, што выконваюць пэўную работу, ператвараючы адзін від энергіі ў другі.

Паравая м.

Вязальная м.

2. перан. Аб арганізацыі, асобе, якая дзейнічае падобна механізму бесперабойна і дакладна; сістэма.

Ваенная м.

3. Тое, што і аўтамабіль.

Легкавая м.

|| прым. машы́нны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

М. парк.

М. пераклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)