вэ́ндзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вэ́ндзіцца вэ́ндзяцца
Прошлы час
м. вэ́ндзіўся вэ́ндзіліся
ж. вэ́ндзілася
н. вэ́ндзілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вэ́ндзіцца несов., возвр., страд. копти́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вэ́ндзіцца, ‑дзіцца; незак.

Зал. да вэндзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вэ́ндзіцца ’вэндзіцца; марудзіць, затрымлівацца’ (Сцяшк. МГ). Значэнне ’марудзіць, затрымлівацца’ другаснае. Аналагічнае развіццё і ў рус. мове (рус. копти́ться ’сядзець, нічога не рабіць’). Магчыма, сюды адносіцца і вэ́ндзацца ’бадзяцца, сланяцца без работы’ (Шат.), якое, відаць, утворана ад вэ́ндзаць ’вэндзіць’ (так жа, як вэ́ндзіцца ’марудзіць’ < вэ́ндзіцца, вэ́ндзіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

правэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

1. Зрабіцца вэнджаным. Шынка добра правэндзілася.

2. Вэндзіцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wędzić się

незак. вэндзіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

копти́ться

1. (вялиться в дыму) вэ́ндзіцца;

2. (покрываться копотью) заку́рвацца, закуро́дымлівацца, закурады́млівацца;

3. страд. вэ́ндзіцца; заку́рвацца, закуро́дымлівацца, закурады́млівацца; см. копти́ть​ 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вэ́ндзацца ’бадзяцца без работы, сланяцца’. Гл. вэ́ндзіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прока́пчиваться

1. (подвергаться копчению) вэ́ндзіцца, правэ́нджвацца;

2. (загрязняться копотью) праку́рвацца, заку́рвацца, закуро́дымлівацца; см. прокопти́ться;

3. страд. вэ́ндзіцца, правэ́нджвацца; праку́рвацца; заку́рвацца, закуро́дымлівацца; см. прока́пчивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Праве́ндзіцца, провендытыс, провэндытысь ’мала што зрабіць’ (пін., драг., Бел.-рус. ізал.). На думку Клімчука (там жа, 52), суадносіцца з рус. дыял. веньгаться ’рабіць павольна, бязладна; поркацца’. Хутчэй, экслрэсіўнае ўтварэнне на базе польск. wędzić ’капціць, вэндзіць’, гл. вэндзіцца ’марудзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)