вы́ясніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Тое, што і высветліць.

|| незак. выясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ясніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ясню вы́яснім
2-я ас. вы́ясніш вы́ясніце
3-я ас. вы́ясніць вы́ясняць
Прошлы час
м. вы́ясніў вы́яснілі
ж. вы́ясніла
н. вы́ясніла
Загадны лад
2-я ас. вы́ясні вы́ясніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ясніўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ясніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Тое, што і высветліць. [Назарэўскі:] — Я тут нядаўна, а ўжо многа чаго выясніў. Чорны. [Рылю і Талашу] трэба было на нешта наважыцца, выясніць сваё становішча, пазбавіцца гэтай няпэўнасці. Колас. Куніцкі ж скрозь быў спакойны. І ў спрэчку ўмешваўся толькі тады, калі нешта сам для сябе выясніў. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́ясніць, вы́ясніцца (у розных значэннях). Гл. я́сны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́яснить сов. вы́светліць, вы́ясніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́светліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Зрабіць ясным, зразумелым; выясніць.

В. становішча.

|| незак. высвятля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выясня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выясніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́светліць

‘выясніць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́светлю вы́светлім
2-я ас. вы́светліш вы́светліце
3-я ас. вы́светліць вы́светляць
Прошлы час
м. вы́светліў вы́светлілі
ж. вы́светліла
н. вы́светліла
Загадны лад
2-я ас. вы́светлі вы́светліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́светліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няпэ́ўнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і стан няпэўнага. Няпэўнасць рухаў. Няпэўнасць чутак.

2. Няпэўнае становішча. [Хадкевіч:] — Дрэнны канец, кажуць, лепш за прыемную няпэўнасць... Васілевіч. Аднаму і другому трэба было на нешта наважыцца, выясніць сваё становішча, пазбавіцца гэтай няпэўнасці. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́светліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зрабіць што‑н. ясным, зразумелым; выясніць. — Я лічу, што трэба ісці да.. [незнаёмых] і высветліць, хто яны і што яны, — прамовіў Тукала. Колас. [Буднік:] — Усё вось няма мне часу пагутарыць з табой, адну справу высветліць варта было б. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)