выя́ва, -ы, мн. -ы, выя́ў, ж.

1. Тое, што і праява (у 2 знач.).

2. Узнаўленне сродкамі мастацтва вонкавага, пачуццёва-канкрэтнага выгляду з’яў рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выя́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выя́ва выя́вы
Р. выя́вы выя́ў
Д. выя́ве выя́вам
В. выя́ву выя́вы
Т. выя́вай
выя́ваю
выя́вамі
М. выя́ве выя́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выя́ва ж. изображе́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выя́ва, ‑ы, ж.

1. Форма праяўлення чаго‑н.

2. Узнаўленне сродкамі мастацтва вонкавага, пачуццёва-канкрэтнага аблічча з’яў рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выява 3/216

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

выя́ва ж. Bekndung f -, -en, Äußerung f -, -en; Erschinungsform f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Фатаграфічная выява 4/487

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Стэрэаскапічная выява, гл. Стэрэапара

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

абра́з, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Выява Бога, святога або падзей іх жыцця як прадмет рэлігійнага пакланення вернікаў.

У хаце на покуці віселі абразы.

|| памянш. абразо́к, -зка́, мн. -зкі́, -зко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

manifestation [ˌmænɪfesˈteɪʃn] n. fml (of) праяўле́нне, прая́ва, выя́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)