вы́шчарбіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

Нарабіць шчарбін на чым-н., вызубіць.

В. лязо сякеры.

|| незак. вышчарбля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і вышчэ́рбліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шчарбіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шчарблю вы́шчарбім
2-я ас. вы́шчарбіш вы́шчарбіце
3-я ас. вы́шчарбіць вы́шчарбяць
Прошлы час
м. вы́шчарбіў вы́шчарбілі
ж. вы́шчарбіла
н. вы́шчарбіла
Загадны лад
2-я ас. вы́шчарбі вы́шчарбіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шчарбіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шчарбіць сов. вы́щербить, вы́зубрить, зазубри́ть, иззубри́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шчарбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Нарабіць шчарбін, вызубіць. Вышчарбіць край шкла. Вышчарбіць лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шчарбіць разм. kérben vt, áuskerben vt; schártig máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

павышчэ́рбліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вышчарбіць што‑н. у многіх месцах, вышчарбіць усё, многае. Павышчэрбліваць сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышчарбля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да вышчарбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышчэ́рбліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышчарбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́щербить сов. вы́шчарбіць, мног. павышчэ́рбліваць, павышчарбля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyszczerbić

зак. вышчарбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)