вычы́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вычы́тваю |
вычы́тваем |
| 2-я ас. |
вычы́тваеш |
вычы́тваеце |
| 3-я ас. |
вычы́твае |
вычы́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вычы́тваў |
вычы́твалі |
| ж. |
вычы́твала |
| н. |
вычы́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вычы́твай |
вычы́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вычы́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вычы́тваць несов., в разн. знач. вычи́тывать; см. вы́чытаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вычы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вычытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́чытаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
1. Даведацца пра што-н. з прачытанага.
В. навіну.
2. Выверыць, чытаючы (спец.).
В. рукапіс.
|| незак. вычы́тваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. вы́чытка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́чытаць, вычы́тваць
1. (даведацца з прачытанага) heráuslesen* vt; durch Lésen erfáhren*;
2. (рукапіс) zum Druck vórbereiten; korrigíeren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вычи́тывать несов. вычы́тваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вычы́твацца, ‑аецца; незак.
Зал. да вычытваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вычы́тванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычытваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вычы́твацца несов., страд. вычи́тываться; см. вычы́тваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вычы́тванне ср. вы́читка ж., вычи́тывание; см. вычы́тваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)