Verbum

анлайнавы слоўнік

выціра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выціра́ць несов., в разн. знач. вытира́ть; см. вы́церці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выціра́ць гл. выцерці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вы́церці, вы́тру, вы́траш, вы́тра; вы́цер, -церла; вы́тры; -церты; зак.

1. каго-што. Выціраючы, зрабіць сухім, чыстым.

В. стол.

В. пот з ілба.

2. што. Вынасіць, вышмуляць.

В. локці ў касцюме.

|| незак. выціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. вы́церціся, вы́труся, вы́трашся, вы́трацца; вы́церся, -церлася; вы́трыся; незак. выціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выціра́нне ср. вытира́ние; см. выціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выціраць — выцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шму́ляць, -яю, -яеш, -яе; незак., што.

1. Выціраць, зношваць, пашкоджваць ад частага ўжытку.

Ш. адзенне.

2. Сціраць, націраць (скуру).

Цвёрды хамут шмуляе шыю.

|| зак. вы́шмуляць, -яю, -яеш, -яе; -яны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утира́ть несов. уціра́ць, выціра́ць, абціра́ць; см. утере́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выціра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выцерціся.

2. Зал. да выціраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)