вы́цікаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цікую |
вы́цікуем |
| 2-я ас. |
вы́цікуеш |
вы́цікуеце |
| 3-я ас. |
вы́цікуе |
вы́цікуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́цікаваў |
вы́цікавалі |
| ж. |
вы́цікавала |
| н. |
вы́цікавала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́цікуй |
вы́цікуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́цікаваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́цікаваць сов., разг. вы́следить, подстере́чь, вы́смотреть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́цікаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.
Разм. Высачыць, скрытна назіраючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́цікаваць разм. (патаемна высачыць) náchspüren vi (каго-н. D); náchspionieren vi(D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выціко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выцікаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)