выццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выццё́
Р. выцця́
Д. выццю́
В. выццё́
Т. выццём
М. выцці́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выццё, -я́, н.

1. гл. выць.

2. Працяжны крык некаторых жывёл (ваўка, сабакі і інш.).

Чулася в. сабакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выццё ср. вытьё; см. выць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выць, вы́ю, вы́еш, вы́е; незак.

Працяжна і тужліва скуголіць; утвараць гукі, падобныя на выццё.

Воўк вые.

Вые вецер.

В. ад болю (перан.: плакаць уголас).

|| наз. выццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выццё разм. Gehéul n -s; Gejámmer n -s; Héulen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вытьё прост. выццё, род. выцця́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

howl​1 [haʊl] n.

1. выццё;

the howl of wolves выццё ваўко́ў;

the howl of the wind завыва́нне ве́тру

2. стогн, крык; ля́мант;

a howl of despair крык адча́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wycie

н. выццё, скавытанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шакалі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шакала, які ўласцівы шакалу. Шакалінае выццё. // Які складаецца з шакалаў. Шакаліная зграя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)