вы́цечы, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цеча, -цекуць; вы́цек, -цекла; зак.

Выліцца праз якую-н. адтуліну.

Вада выцекла з бочкі.

|| незак. выцяка́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́цечы

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́цеча вы́цекуць
Прошлы час
м. вы́цек вы́цеклі
ж. вы́цекла
н. вы́цекла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цекшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́цечы сов. вы́течь, уте́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цечы, ‑цеча; ‑цекуць; пр. выцек, ‑пекла; зак.

Выліцца праз якую‑н. адтуліну. [Шафёр:] — Зірніце, аж у двух месцах радыятар прабіты. Вада ўся выцекла, і матор перагрэўся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цечы

1. (ліцца) herusfließen* vi (s); ausfließen* vi (s);

2. (пра раку і г. д.) entsprngen* vi (s);

3. (з’яўляцца вынікам) flgen vi (s), sich ergben* ; hervrgehen* vi (s); resulteren vi;

адсю́ль выцяка́е, што… darus folgt, dass…

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

навыцяка́ць, ‑ае; зак.

Выцечы ў вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяка́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. гл. выцечы.

2. Пра раку: браць пачатак адкуль-н.

Рака выцякае з возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцякаць — выцечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыцяка́ць, ‑ае; зак.

Выцечы — пра ўсё, многае. Павыцякала вада з бітонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяка́ць гл. выцечы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)