вы́цвілы, -ая, -ае.

Які страціў першапачатковы колер; вылінялы.

В. пінжак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́цвілы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́цвілы вы́цвілая вы́цвілае вы́цвілыя
Р. вы́цвілага вы́цвілай
вы́цвілае		 вы́цвілага вы́цвілых
Д. вы́цвіламу вы́цвілай вы́цвіламу вы́цвілым
В. вы́цвілы (неадуш.)
вы́цвілага (адуш.)		 вы́цвілую вы́цвілае вы́цвілыя (неадуш.)
вы́цвілых (адуш.)
Т. вы́цвілым вы́цвілай
вы́цвілаю		 вы́цвілым вы́цвілымі
М. вы́цвілым вы́цвілай вы́цвілым вы́цвілых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́цвілы вы́цветший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цвілы, ‑ая, ‑ае.

Які страціў першапачатковы колер; вылінялы. З варот і калітак выглядалі жанчыны, праводзячы спачувальнымі позіркамі і заўвагамі мой руды, выцвілы пінжак. Васілевіч. Шэрыя выцвілыя вочы сярдзіта паблісквалі з-пад акуляраў. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цвілы áusgeblichen, verblíchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зліня́лы, -ая, -ае.

Які страціў першапачатковы колер, яркасць фарбаў; выцвілы.

Злінялая хусцінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліня́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковую афарбоўку; выцвілы.

2. Які скінуў, змяніў сваё верхняе покрыва; вылінялы (пра жывёл і птушак).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́цветший які́ (што) вы́цвіў; вы́цвілы; вы́лінялы; абле́злы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spłowiały

выцвілы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyblakły

пабляклы, збляклы, выцвілы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)