выхлапны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выхлапны́ выхлапна́я выхлапно́е выхлапны́я
Р. выхлапно́га выхлапно́й
выхлапно́е		 выхлапно́га выхлапны́х
Д. выхлапно́му выхлапно́й выхлапно́му выхлапны́м
В. выхлапны́ (неадуш.)
выхлапно́га (адуш.)		 выхлапну́ю выхлапно́е выхлапны́я (неадуш.)
выхлапны́х (адуш.)
Т. выхлапны́м выхлапно́й
выхлапно́ю		 выхлапны́м выхлапны́мі
М. выхлапны́м выхлапно́й выхлапны́м выхлапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выхлапны́ тех. выхлопно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхлапны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для выхлапу газаў. Выхлапны клапан. □ Запрацаваў матор, выківаючы з выхлапной трубы сінія струменьчыкі дыму. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхлапны́ спец. Áuspuff ;

выхлапна́я па́ра Áuspuffdampf m -(e)s, -dämpfe;

выхлапны́я га́зы аўтатра́нспарту Kfz.-Ábgase pl, Áutoabgase pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́хлап, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Выхад адпрацаваных газаў з цыліндра рухавіка ўнутранага згарання праз выхлапную трубу.

|| прым. выхлапны́, -а́я, -о́е.

В. газ.

В. клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выхлопно́й техн. выхлапны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

exhaust​1 [ɪgˈzɔ:st] n.

1. выхлапны́ газ

2. таксама exhaust pipe выхлапна́я труба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wylotowy

тэх. выпускны; выхлапны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ábgas

n -es, -e выхлапны́ газ, адпрацава́ны газ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wydechowy

wydechow|y

1. выдыхальны;

2. выхлапны;

rura ~a — выхлапная труба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)