выхваля́нне, -я, н.

1. гл. выхваляцца.

2. Саманадзейная хвальба, самахвальства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выхваля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выхваля́нне
Р. выхваля́ння
Д. выхваля́нню
В. выхваля́нне
Т. выхваля́ннем
М. выхваля́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выхваля́нне ср. хва́станье, похвальба́ ж.; щеголя́нье, бахва́льство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхваля́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выхваляцца (у 1 знач.).

2. Саманадзейная хвальба, самахвальства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхваля́нне н. разм. Prahleréi f -, Gróßtun n -s, Wichtigtueréi f -, Ángabe f -; Flunkeréi f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пахвальба́, -ы́, ж. (разм.).

1. Выхвалянне сваімі справамі, учынкамі і пад., самахвальства.

2. Тое, што і пахвала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фанфаро́нства, ‑а, н.

Разм. Паводзіны фанфарона, хвальба, выхвалянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахва́льство выхваля́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хва́станье выхваля́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхва́льства, ‑а, н.

Тое, што і выхвалянне (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)