выха́ркваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выха́ркваю выха́ркваем
2-я ас. выха́ркваеш выха́ркваеце
3-я ас. выха́рквае выха́ркваюць
Прошлы час
м. выха́ркваў выха́рквалі
ж. выха́рквала
н. выха́рквала
Загадны лад
2-я ас. выха́рквай выха́рквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выха́ркваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выха́ркваць несов., разг. выха́ркивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выха́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выхаркаць, выхаркнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выха́ркивать несов., разг. выха́ркваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)