выхава́целька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выхава́целька выхава́целькі
Р. выхава́целькі выхава́целек
Д. выхава́цельцы выхава́целькам
В. выхава́цельку выхава́целек
Т. выхава́целькай
выхава́целькаю		 выхава́целькамі
М. выхава́цельцы выхава́цельках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выхава́целька ж., разг., см. выхава́льніца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхава́целька, ‑і, ж.

Разм. Жан. да выхавацель. Вяселле вырашылі ў інтэрнаце спраўляць. Спытала Валя Сакоўская ў выхавацелькі — дазволіла. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхава́целька ж. гл. выхавальніца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выхава́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Тое, што і выхавальнік.

|| ж. выхава́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Выхавацелька малых дзяцей (звычайна іншаземка) у багатых сем’ях да рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

housemistress [ˈhaʊsmɪstrəs] n. выхава́льніца, выхава́целька

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

governess

[ˈgʌvərnəs]

n.

1) гувэрна́нтка, выхава́целька, выхава́льніца f.

2) жанчы́на, яка́я кіру́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kíndergärtnerin

f -, -nen выхава́целька ў дзіця́чым са́дзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wychowawczyni

ж. выхавацелька, выхавальніца;

wychowawczyni klasowa — класная кіраўніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)