вы́фарбаваць гл. фарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́фарбаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́фарбую вы́фарбуем
2-я ас. вы́фарбуеш вы́фарбуеце
3-я ас. вы́фарбуе вы́фарбуюць
Прошлы час
м. вы́фарбаваў вы́фарбавалі
ж. вы́фарбавала
н. вы́фарбавала
Загадны лад
2-я ас. вы́фарбуй вы́фарбуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́фарбаваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́фарбаваць сов. вы́красить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́фарбаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Пакрыць фарбай; пафарбаваць. Дом — усім дамам дом. Акон на дзесяць махнула [Параска]. Правільна, будаваць дык будаваць. Выфарбавала. Як лялька стаіць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́фарбаваць, выфарбо́ўваць ánstreichen* vt, stréichen* vt (сцены, мэблю); färben vt (валасы, матэрыю);

вы́фарбаваць у чырво́ны ко́лер rot stréichen* [fárben]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., што.

1. Пакрываць або насычаць фарбай.

Ф. сцены.

2. Пра нетрывала, няякасна або нядаўна афарбаваныя рэчы: пэцкаць (разм.).

3. Падмалёўваць вусны, вейкі і пад.

|| зак. пафарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны (да 1 і 3 знач.), афарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны (да 1 знач.) і вы́фарбаваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; -баваны (да 1 і 3 знач.).

|| наз. фарбава́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.), афарбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. (да 1 знач.) і пафарбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. фарбава́льны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выфарбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выфарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́фарбаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выфарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ufarbować

зак. выфарбаваць, афарбаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́красить сов. вы́фарбаваць, пафарбава́ць, афарбава́ць; (покрыть слоем краски) вы́малеваць, памалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)