выту́пліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выту́пліваю выту́пліваем
2-я ас. выту́пліваеш выту́пліваеце
3-я ас. выту́плівае выту́пліваюць
Прошлы час
м. выту́пліваў выту́плівалі
ж. выту́плівала
н. выту́плівала
Загадны лад
2-я ас. выту́плівай выту́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выту́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выту́пліваць несов., см. вытупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выту́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тупіць, выту́пліваць, вытупля́ць stumpf máchen; ábstumpfen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перетупля́ть несов. тупі́ць, вытупля́ць, выту́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выту́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вытупіцца.

2. Зал. да вытупліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)