вытру́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вытру́чваю вытру́чваем
2-я ас. вытру́чваеш вытру́чваеце
3-я ас. вытру́чвае вытру́чваюць
Прошлы час
м. вытру́чваў вытру́чвалі
ж. вытру́чвала
н. вытру́чвала
Загадны лад
2-я ас. вытру́чвай вытру́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вытру́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытру́чваць несов. вытравля́ть, вытра́вливать; выма́ривать; см. вы́труціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́труціць, вытру́чваць гл. вытрaвіць 3

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вытру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытручваць — вытруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выма́ривать несов. (травить) вытру́чваць, труці́ць, вынішча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытру́чванне ср. вытравле́ние, вытра́вливание; выма́ривание; см. вытру́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытру́чвацца несов., страд. вытравля́ться, вытра́вливаться; выма́риваться; см. вытру́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábtreiben

*

1.

vt

1) адганя́ць

2) вытру́чваць (плод)

2.

vi (s) марск. дрэйфава́ць

3) зно́сіць, адно́сіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вытравля́ть​I несов.

1. (изводить отравой) вытру́чваць;

2. техн. вытраўля́ць; (пятна) выво́дзіць, вытраўля́ць;

3. (производить потраву) траві́ць, вытраўля́ць, выпа́сваць;

4. охот. выганя́ць цкава́ннем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)