вытраўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вытраўны́ вытраўна́я вытраўно́е вытраўны́я
Р. вытраўно́га вытраўно́й
вытраўно́е
вытраўно́га вытраўны́х
Д. вытраўно́му вытраўно́й вытраўно́му вытраўны́м
В. вытраўны́ (неадуш.)
вытраўно́га (адуш.)
вытраўну́ю вытраўно́е вытраўны́я (неадуш.)
вытраўны́х (адуш.)
Т. вытраўны́м вытраўно́й
вытраўно́ю
вытраўны́м вытраўны́мі
М. вытраўны́м вытраўно́й вытраўны́м вытраўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытраўны́ тех. вытравно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытраўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зроблены, створаны вытраўленнем. Вытраўны ўзор.

2. Прызначаны для вытраўлення. Вытраўная фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытравно́й техн. вытраўны́;

вытравна́я печа́ть вытраўны́ друк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)