вы́таркаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́таркаю вы́таркаем
2-я ас. вы́таркаеш вы́таркаеце
3-я ас. вы́таркае вы́таркаюць
Прошлы час
м. вы́таркаў вы́таркалі
ж. вы́таркала
н. вы́таркала
Загадны лад
2-я ас. вы́таркай вы́таркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́таркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытарка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вытарка́ю вытарка́ем
2-я ас. вытарка́еш вытарка́еце
3-я ас. вытарка́е вытарка́юць
Прошлы час
м. вытарка́ў вытарка́лі
ж. вытарка́ла
н. вытарка́ла
Загадны лад
2-я ас. вытарка́й вытарка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вытарка́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытарка́ць несов. выступа́ть, выдава́ться, выпира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытарка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытаркнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытырка́ць несов., см. вытарка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адтату́ркнуць ’вытаркаць, выпучвацца’ (КЭС). Магчыма, балтыйскага паходжання (< *at‑turkti). Параўн. літ. tùrktekti ’таркаць’ або ад аддадуркнуць (гл. аддадурыць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выдава́ться​II несов.

1. (выступать) выдава́цца, вытарка́ць, выпіна́цца, выпукля́цца;

2. (выделяться, отличаться) вызнача́цца;

3. (случаться, оказываться) разг. выпада́ць; выдава́цца, выдара́цца; знахо́дзіцца; см. вы́даться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)