вы́сіліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́сілюся вы́сілімся
2-я ас. вы́сілішся вы́сіліцеся
3-я ас. вы́сіліцца вы́сіляцца
Прошлы час
м. вы́сіліўся вы́сіліліся
ж. вы́сілілася
н. вы́сілілася
Загадны лад
2-я ас. вы́сіліся вы́сіліцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́сіліўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́сіліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Дайсці да страты сіл; знясіліцца.

В. на цяжкай рабоце.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць неўрадлівым, спустошыцца (пра глебу; разм.).

Зямля высілілася.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць моц (пра віно, хрэн і пад.; разм.).

|| незак. высі́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. высі́льванне, -я, н. і высіле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́сіліцца сов.

1. оскуде́ть, истощи́ться;

зямля́ ~лілася — земля́ оскуде́ла (истощи́лась);

2. потеря́ть кре́пость;

хрэн ~ліўся — хрен потеря́л кре́пость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сіліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

1. Дайсці да страты сіл; знясіліцца. Высіліцца на цяжкай рабоце.

2. Разм. Стаць неўрадлівым; спустошыцца (пра глебу). Зямля высілілася.

3. Разм. Страціць моц (пра віно, хрэн і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сіліцца verkümmern vi (s), verármen vi (s), arm wérden; herúnterkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

высіля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.

Незак. да высіліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высіле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высіляцца — высіліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высі́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высільвацца — высіліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оскуде́ть сов.

1. (обеднеть) збядне́ць;

2. (потерять силу, плодородие) вы́сіліцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высіле́нне ср.

1. оскуде́ние, истоще́ние;

2. поте́ря кре́пости; см. вы́сіліцца 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)