высціла́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. высціла́нне
Р. высціла́ння
Д. высціла́нню
В. высціла́нне
Т. высціла́ннем
М. высціла́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высціла́нне ср. выстила́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высціла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высцілаць — выслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выстила́ние высціла́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́стилка ж. (действие) высціла́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wysłanie

I н.

адпраўка, пасылка

II н.

высціланне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Áuslegung

f -, -en

1) высціла́нне

2) насці́л

3) (рас)тлумачэ́нне, камента́рый

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)