Verbum

анлайнавы слоўнік

высу́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высу́шванне ср.

1. высу́шивание, просу́шивание;

2. высу́шивание;

3. перен. высу́шивание, иссуше́ние;

1-3 см. высу́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Высушванне.

[Лац. exsiccatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высу́шивание высу́шванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недасу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недасушыць; недастатковае высушванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксіка́цыя

(н.-лац. exsiccatio, ад лац. exsiccare = высушваць)

высушванне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэсіка́цыя

(лац. desiccatio)

перадуборачнае высушванне сцёблаў і лісця раслін з мэтай паскарэння іх выспявання; праводзіцца дэсікантамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пересу́шивание

1. сушэ́нне, -ння ср., перасу́шванне, -ння ср., высу́шванне, -ння ср.;

2. перасу́шванне, -ння ср.;

3. перасу́шванне, -ння ср.; см. пересу́шивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пересу́шка ж., разг.

1. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж., высу́шванне, -ння ср.;

2. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж.;

3. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж.; см. пересу́шивать, пересу́шиваться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)