вы́сунуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́сунуты |
вы́сунутая |
вы́сунутае |
вы́сунутыя |
| Р. |
вы́сунутага |
вы́сунутай вы́сунутае |
вы́сунутага |
вы́сунутых |
| Д. |
вы́сунутаму |
вы́сунутай |
вы́сунутаму |
вы́сунутым |
| В. |
вы́сунуты (неадуш.) вы́сунутага (адуш.) |
вы́сунутую |
вы́сунутае |
вы́сунутыя (неадуш.) вы́сунутых (адуш.) |
| Т. |
вы́сунутым |
вы́сунутай вы́сунутаю |
вы́сунутым |
вы́сунутымі |
| М. |
вы́сунутым |
вы́сунутай |
вы́сунутым |
вы́сунутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́сунуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́сунуты |
вы́сунутая |
вы́сунутае |
вы́сунутыя |
| Р. |
вы́сунутага |
вы́сунутай вы́сунутае |
вы́сунутага |
вы́сунутых |
| Д. |
вы́сунутаму |
вы́сунутай |
вы́сунутаму |
вы́сунутым |
| В. |
вы́сунуты (неадуш.) вы́сунутага (адуш.) |
вы́сунутую |
вы́сунутае |
вы́сунутыя (неадуш.) вы́сунутых (адуш.) |
| Т. |
вы́сунутым |
вы́сунутай вы́сунутаю |
вы́сунутым |
вы́сунутымі |
| М. |
вы́сунутым |
вы́сунутай |
вы́сунутым |
вы́сунутых |
Кароткая форма: вы́сунута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́сунуты
1. вы́двинутый;
2. вы́сунутый, вы́ставленный;
3. перен. вы́двинутый;
1-3 см. вы́сунуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́сунуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высунуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́сунутый вы́сунуты, вы́стаўлены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́двинутый
1. вы́сунуты; вы́цягнуты;
2. вы́стаўлены, паста́ўлены, вы́сунуты;
3. вы́лучаны; см. вы́двинуть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
protrusive
[prəˈtru:sɪv]
adj.
вы́тыркнуты, вы́сунуты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вынасны́, ‑ая, ‑ое.
1. Вынесены за межы чаго‑н. Вынасная графа.
2. Прыстасаваны для вынасу, пераносу. Вынасны ложак. Вынасная радыёстанцыя.
3. Спец. Высунуты наперад у выглядзе выступу. Вынасное судна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vórgeschoben
a вы́сунуты напе́рад, перадавы́ (пра войскі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)