вы́суджаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́суджаны |
вы́суджаная |
вы́суджанае |
вы́суджаныя |
| Р. |
вы́суджанага |
вы́суджанай вы́суджанае |
вы́суджанага |
вы́суджаных |
| Д. |
вы́суджанаму |
вы́суджанай |
вы́суджанаму |
вы́суджаным |
| В. |
вы́суджаны (неадуш.) вы́суджанага (адуш.) |
вы́суджаную |
вы́суджанае |
вы́суджаныя (неадуш.) вы́суджаных (адуш.) |
| Т. |
вы́суджаным |
вы́суджанай вы́суджанаю |
вы́суджаным |
вы́суджанымі |
| М. |
вы́суджаным |
вы́суджанай |
вы́суджаным |
вы́суджаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́суджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́суджаны |
вы́суджаная |
вы́суджанае |
вы́суджаныя |
| Р. |
вы́суджанага |
вы́суджанай вы́суджанае |
вы́суджанага |
вы́суджаных |
| Д. |
вы́суджанаму |
вы́суджанай |
вы́суджанаму |
вы́суджаным |
| В. |
вы́суджаны (неадуш.) вы́суджанага (адуш.) |
вы́суджаную |
вы́суджанае |
вы́суджаныя (неадуш.) вы́суджаных (адуш.) |
| Т. |
вы́суджаным |
вы́суджанай вы́суджанаю |
вы́суджаным |
вы́суджанымі |
| М. |
вы́суджаным |
вы́суджанай |
вы́суджаным |
вы́суджаных |
Кароткая форма: вы́суджана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́суджаны разг. вы́суженный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́суджаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высудзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́суженный вы́суджаны, мног. павысу́джваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)