Verbum

анлайнавы слоўнік

вы́стругаць гл. стругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́стругаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́стругаць сов. вы́строгать, вы́стругать, отстрога́ть, отструга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́стругаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Стругаючы, надаць чаму‑н. пэўную форму. Выстругаць цацку. □ Хлопец меркаваў, дзе б знайсці кавалак сырой асіны, каб выстругаць «аўтамат». Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́стругаць, выстру́гваць

1. ábhobeln vt;

2. (выразаць) áusschneiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

струга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., што.

Здымаць тонкія слаі з паверхні чаго-н. рэжучым інструментам.

С. дошку рубанкам.

|| зак. вы́стругаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. струга́нне, -я, н.

|| прым. струга́льны, -ая, -ае.

Стругальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Выстругаць, абстругаць, пастругаць усё, многае.

2. Выстругаць, абстругаць нанава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выстру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выстругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́струганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выстругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пазаваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Разм. Выстругаць паз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)