вы́страчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́страчаны вы́страчаная вы́страчанае вы́страчаныя
Р. вы́страчанага вы́страчанай
вы́страчанае
вы́страчанага вы́страчаных
Д. вы́страчанаму вы́страчанай вы́страчанаму вы́страчаным
В. вы́страчаны (неадуш.)
вы́страчанага (адуш.)
вы́страчаную вы́страчанае вы́страчаныя (неадуш.)
вы́страчаных (адуш.)
Т. вы́страчаным вы́страчанай
вы́страчанаю
вы́страчаным вы́страчанымі
М. вы́страчаным вы́страчанай вы́страчаным вы́страчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́страчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́страчаны вы́страчаная вы́страчанае вы́страчаныя
Р. вы́страчанага вы́страчанай
вы́страчанае
вы́страчанага вы́страчаных
Д. вы́страчанаму вы́страчанай вы́страчанаму вы́страчаным
В. вы́страчаны (неадуш.)
вы́страчанага (адуш.)
вы́страчаную вы́страчанае вы́страчаныя (неадуш.)
вы́страчаных (адуш.)
Т. вы́страчаным вы́страчанай
вы́страчанаю
вы́страчаным вы́страчанымі
М. вы́страчаным вы́страчанай вы́страчаным вы́страчаных

Кароткая форма: вы́страчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́страчаны порт. вы́строченный, отстро́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́страчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выстрачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́чаны, -ая, -ае.

1. Прышыты строчкай.

Строчаныя кішэні.

2. Вышыты строчкай; выстрачаны.

С. пояс.

С. каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́строченный вы́страчаны, мног. павыстро́чваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отстро́ченный адстро́чаны, вы́страчаны, мног. павыстро́чваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад страчыць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Прышыты строчкай. Страчаныя кішэні.

3. у знач. прым. Вышыты строчкай; выстрачаны. Строчаны настольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)