выстаўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выстаўны́ выстаўна́я выстаўно́е выстаўны́я
Р. выстаўно́га выстаўно́й
выстаўно́е		 выстаўно́га выстаўны́х
Д. выстаўно́му выстаўно́й выстаўно́му выстаўны́м
В. выстаўны́ (неадуш.)
выстаўно́га (адуш.)		 выстаўну́ю выстаўно́е выстаўны́я (неадуш.)
выстаўны́х (адуш.)
Т. выстаўны́м выстаўно́й
выстаўно́ю		 выстаўны́м выстаўны́мі
М. выстаўны́м выстаўно́й выстаўны́м выстаўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выстаўны́

1. выставно́й;

2. выдвижно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выстаўны́, ‑ая, ‑ое.

Які можна выставіць, высунуць. Выстаўная рама.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выставно́й выстаўны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wysuwany

высоўны; выстаўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áusziehbar

a выстаўны́, высо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)