высо́ўваць гл. высунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. высо́ўваю высо́ўваем
2-я ас. высо́ўваеш высо́ўваеце
3-я ас. высо́ўвае высо́ўваюць
Прошлы час
м. высо́ўваў высо́ўвалі
ж. высо́ўвала
н. высо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. высо́ўвай высо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час высо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высо́ўваць несов.

1. (перемещать, двигая) выдвига́ть;

2. (показывать) высо́вывать, выставля́ть;

3. перен. выдвига́ть; см. вы́сунуць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высо́ўваць гл. высyнyць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́сунуць, -ну, -неш, -не; -сунь; -нуты; зак., што.

1. Выставіць вонкі, паказаць.

В. галаву ў акно.

2. Сунучы, перамясціць, выставіць наперад.

В. шуфляду са стала.

В. стол на сярэдзіну пакоя.

3. перан. Прапанаваць для абмеркавання.

В. план-праект.

|| незак. высо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высо́вывать несов. высо́ўваць, выстаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высоўваць — высунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да высунуцца.

2. Зал. да высоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slide out

высо́ўваць, выця́гваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)