вы́снавацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́снуецца вы́снуюцца
Прошлы час
м. вы́снаваўся вы́снаваліся
ж. вы́снавалася
н. вы́снавалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́снавацца сов., разг. вы́рисоваться, определи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́снавацца, ‑снуецца; зак.

Вырысавацца, акрэсліцца (пра думку, погляд і пад.). У як бы выпусташаную беспрытомнасцю Галіну галаву прыйшла думка. Яна спачатку была невыразная, нясмелая, але праз момант выснавалася ва ўспамін. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выснавацца.

2. Зал. да высноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высно́ўвацца несов., разг.

1. вырисо́вываться, определя́ться; см. вы́снавацца;

2. страд. осно́вываться, обосно́вываться; см. высно́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)