вы́слізгаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Зрабіць слізкім, коўзкім.

В. сцежку.

|| незак. выслі́згваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́слізгаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́слізгаю вы́слізгаем
2-я ас. вы́слізгаеш вы́слізгаеце
3-я ас. вы́слізгае вы́слізгаюць
Прошлы час
м. вы́слізгаў вы́слізгалі
ж. вы́слізгала
н. вы́слізгала
Загадны лад
2-я ас. вы́слізгай вы́слізгайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́слізгаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́слізгаць сов. сде́лать скользким

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́слізгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зрабіць слізкім, коўзкім; выкаўзаць. Выслізгаць брук. Выслізгаць сцежку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́слізгаць glatt [glítschig, glítsch(e)rig] máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выслі́згваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выслізнуць.

выслі́згваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выслізгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць коўзкім; выслізгаць. Дзеці выкаўзалі лёд санкамі.

2. Забрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выслі́згваць

‘да выслізгаць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выслі́згваю выслі́згваем
2-я ас. выслі́згваеш выслі́згваеце
3-я ас. выслі́згвае выслі́згваюць
Прошлы час
м. выслі́згваў выслі́згвалі
ж. выслі́згвала
н. выслі́згвала
Загадны лад
2-я ас. выслі́згвай выслі́згвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выслі́згваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wyślizgać

зак. выслізгаць; выкаўзаць; зрабіць слізкім (коўзкім)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́слізганы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выслізгаць.

2. у знач. прым. Гладкі, выгладжаны да бляску. Востра паблісквала выслізганая падкова. Лынькоў. Калі пачало развідняцца, выслізганыя гусеніцы, ляскочучы, лічылі апошнія кіламетры магістраль. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)