вы́слаўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́слаўлены |
вы́слаўленая |
вы́слаўленае |
вы́слаўленыя |
| Р. |
вы́слаўленага |
вы́слаўленай вы́слаўленае |
вы́слаўленага |
вы́слаўленых |
| Д. |
вы́слаўленаму |
вы́слаўленай |
вы́слаўленаму |
вы́слаўленым |
| В. |
вы́слаўлены (неадуш.) вы́слаўленага (адуш.) |
вы́слаўленую |
вы́слаўленае |
вы́слаўленыя (неадуш.) вы́слаўленых (адуш.) |
| Т. |
вы́слаўленым |
вы́слаўленай вы́слаўленаю |
вы́слаўленым |
вы́слаўленымі |
| М. |
вы́слаўленым |
вы́слаўленай |
вы́слаўленым |
вы́слаўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́слаўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́слаўлены |
вы́слаўленая |
вы́слаўленае |
вы́слаўленыя |
| Р. |
вы́слаўленага |
вы́слаўленай вы́слаўленае |
вы́слаўленага |
вы́слаўленых |
| Д. |
вы́слаўленаму |
вы́слаўленай |
вы́слаўленаму |
вы́слаўленым |
| В. |
вы́слаўлены (неадуш.) вы́слаўленага (адуш.) |
вы́слаўленую |
вы́слаўленае |
вы́слаўленыя (неадуш.) вы́слаўленых (адуш.) |
| Т. |
вы́слаўленым |
вы́слаўленай вы́слаўленаю |
вы́слаўленым |
вы́слаўленымі |
| М. |
вы́слаўленым |
вы́слаўленай |
вы́слаўленым |
вы́слаўленых |
Кароткая форма: вы́слаўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́слаўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выславіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)